Orice opinie a dumneavoastră este binevenită!

"Hallo Kris en Lenuta,
Vorig jaar zijn we toevallig bij jullie terechtgekomen.
Dit was echt een voltreffer. Jullie gastvrijheid is over heel Roemenië bekend, blijkbaar. ( in de toeristische kleinschalige sector)
Er worden dan dingen gezegd als "Ja die Kris en zijn vrouw hebben blijkbaar een legendarische populariteit opgebouwd" Ik had de indruk dat er een tikje jaloezie uit opklonk.
Dit jaar hebben we het zuiden van het land, de Zwarte Zee en de Donau delta bezocht, enige natuur. Daar we echte zwervers zijn, kunnen we het niet laten steeds verder te trekken. bedankt voor uw kaartje, we zullen het zeker tot de draad verslijten! Want ook volgend jaar zullen we voor Roemenië kiezen. De gastvrijheid en spontaniteit van jullie beiden heeft daar zeker voor trigger gezorgd, om ook dit jaar terug te keren, naar Roemenië.
Er zijn over het hele land wel wat leuke campings te vinden. Doch de warme mix van Vlaams Bourgondische levenslust van Kris en het Zuiders, warm enthousiasme van Lenuta met daarbovenop haar koolkunst zijn inderdaad niet te evenaren.
Wie weet kruisen onze wegen zich nog een keertje,
Groetjes van,

Gisèle en François
"

"Actie Dorpen Roemenië-Vlaanderen op bezoek in Bor?a (Maramure?, Roemenië

Op donderdagavond 29 augustus kwamen we met 4 Vlamingen, moe en hongerig, in Bor?a toe. Na een vlucht vanuit Dortmund naar Cluj en een autorit van meer dan 3 uur, waarvan een deel in het donker, werden we zeer gastvrij ontvangen door de familie Verellen. Naar goede Roemeense traditie werd er nog soep en een hoofdschotel op tafel getoverd door Lenuta, de echtgenote van Kris Verellen, de drijvende kracht van ’Borsa-turism’.

Bij een lekkere ?uic? (zelfgemaakte Roemeense sterke drank, meestal gestookt van pruimen of appels) werd verder kennisgemaakt na de maaltijd.

Na een goede nachtrust in de verblijven van Borsa-turism, gevolgd door een stevig ontbijt, kregen we een begeleide wandeling doorheen het centrum van Bor?a (Maramure?. Op korte tijd kwamen we veel te weten over de geschiedenis, de inwoners en de actualiteit van deze stad.

De reden van ons bezoek aan deze stad was dubbel: enerzijds wilden we kennismaken met Kris Verellen en zijn ‘Borsa-turism’. ADR-Vlaanderen wil in de toekomst namelijk toerisme naar Roemenië stimuleren, in samenwerking met Pasar, de grootste vrijetijdsorganisatie in Vlaanderen. Anderzijds wilden we ook ter plaatse overleg hebben met de vrijwilligers van de CLS (lokale gezondheidsraad) die er sinds enkele jaren actief is en al vele jaren gesteund wordt door Opjono VZW uit Hasselt.

Beide bezoeken waren zeer positief. In de loop van 2014 willen we in Bor?a een fietsvakantie laten doorgaan vanuit de samenwerking Pasar - ADR-Vlaanderen, met ondersteuning van Kris Verellen als contactpersoon ter plaatse. De overweldigende natuur, de prachtige bergen, de rust, de Roemeense gastvrijheid, gecombineerd met de kennis van de regio van de Vlaamse Roemeen, Kris Verellen, moet leiden tot een prachtige vakantie voor Vlamingen die het authentieke Roemenië willen leren kennen op een sportieve manier.

De vrijwilligers van CLS Bor?a hebben ondertussen, onder stimulans van vrijwilliger Gaby Kotorbach, officiële statuten voor hun organisatie aangenomen en zijn klaar om hun activiteiten rond gezondheidszorg verder uit te breiden. Maar ook de groep jongeren die regelmatig activiteiten organiseert voor de jeugd in Bor?a verdient verdere ondersteuning vanuit Hasselt en ADR-Vlaanderen.

Wij komen zeker nog terug in Maramures, Roemenië, en ook bij de familie Verellen in Bor?a!

Groeten, Jef
"

"In vrijwel alle gebergten van Europa trekken de wandelaars van Spring Reizen, onderdeel van de Nederlandse Natuurvriendenorganisatie Nivon, rond, dit jaar was de Maramures aan de beurt. Kris heeft ons op zeer kort dag onvoorstelbaar goed geholpen met het regelen van enkele zaken die vanuit Nederland niet te regelen waren, ondanks 20 jaar reiservaring in Centraal en Oost Europa.

Op onze heenreis naar het schitterende Rodnei gebergte wist Kris via een bevriende burgemeester een prachtige schoolbus te regelen, die ons hoog naar de Rotunda pas (1.200m) bracht, een geschikt uitgangspunt voor een meerdaagse wandeltocht over de hoofdkam van de Rodnei. Ook voor het vervoer van Borsa naar Vatra Dornei kon Kris inspringen, door zijn goede contacten kreeg hij geregeld dat er speciaal voor onze groep een grotere bus dan gebruikelijk werd ingezet. Dat scheelde weer 2 1/2 uur staan - of liften - . In Roemenië komt het vaak allemaal goed is mijn ervaring. Maar soms is de juiste hulp onontbeerlijk. Kris, hartelijk dank voor je hulp en goede zorgen!!

Steven van Luyn
coördinator reisprogramma Springreizen.nl
"

"Beste" Kris en Lenuta,
Wij waren ook dit jaar enkele dagen uw gasten. Wij konden nog eens genieten van uw heerlijke Roemeense bruiloftsmaaltijd. Ook bezochten wij in uw buurt het unieke privaat atelier waar men lederen kledingstukken omtoverde in prachtige zeer waardevolle klederdracht. Zonder u hadden wij het nooit gevonden.
Maar vooral uw spontane vriendelijkheid en gastvrijheid maakten van ons bezoek aan Borsa weer een heerlijke belevenis. Wij hebben nu al goesting om nog eens terug te komen... en dat gaan we doen ook!
Groetjes,
Mil en Martha.
"

"Marian en ik waren vorige week jullie gasten. Er waren ook nog twee andere toffe Belgen, Miriam en Jos.
Toen wij onze plannen maakten om naar Roemenië te komen wisten we niet goed hoe maar door Borsa Toerism zijn we erg veel te weten gekomen over dat leven in Karpaten, de kloosters en de natuur. Met Borsa-tourism hadden we een goede uitvalsbasis om van daaruit de bergen in te trekken. We zagen de Hamster op de Pietrosu, en de vlinderrijke bloemweiden waar de bewoners van de bergen erg gastvrij zijn en nog volgens oude traditie een éénvoudig, hard en gelukkig leven lijden.
Weinig mensen weten dat het weer hier in de zomer zo warm en stabiel is. Je hoeft dus niet persé naar Spanje te trekken om goed weer te hebben.
Tijdens ons verblijf hadden we ook een primeur. Als eerste gasten van Borsa Tourism konden we er mee kennis maken. Wat een luxe. Vanuit je ligstoel met zicht op de karpaten af en toe een plons in het heldere water. Echt een troef om op rust te komen na enkele dagen met zware bergwandelingen.
Kris en Lenutsa, onbekend is onbemind daarom zullen we zeker mee helpen reclame voor jullie maken. Want het is echt een onvergetelijke vakantie.
Marcel en Marian
"

"Lieber Kris, liebe Lenuta, wir waren Ende Juni 2012 mit unserer Ente für 2 Tage bei Euch und haben uns sehr wohl gefühlt! Vielen Dank für Eure Hilfe beim Mailen und Kopieren unserer vergessenen Autopapiere, für die freundliche Aufnahme, die nette Atmosphäre, die netten Gespräche, die Hilfe beim Umziehen auf den anderen Platz und den heißen Tee an dem kalten Abend. Auch eure Tochter Celine haben wir in sehr netter Erinnerung und haben uns gefreut, als wir sie heute auf dem Foto vom Schwimmbad gesehen haben. Auch die Umgebung, Borsa und Maramures, die Menschen und die Natur haben uns begeistert und wir werden sicher wieder kommen. Sagt bitte einen Gruß an die nette Nachbarin (Schwägerin?) mit den Hühnern und der leckeren Suppe. Liebe Grüße von Claudia und Reiner
"

"Hallo Kris & Lenuta,
wij waren dit jaar voor de tweede keer bij jullie te gast in Borsa,
de ontvangst was hartelijk en spontaan.
En Lenuta kan heel koken, wij hebben er echt van genoten, ook de rest van onze groep was zeer positief over ons ontvangst.
Misschien komt er wel nog een derde keer. Maar dat zien we later wel, alhoewel er reeds vage plannen voor volgend jaar.
Je hoort nog van ons.

De groetjes
Laurent & Els
"

"Hallo Kris,
Gefeliciteerd met het zwembad op 20 km. afstand.
Wij hebben hier op camping Eldorado in Gilau al 34 graden, dus onze zwembaden op de camping worden goed gebruikt.
Onze gasten kunnen kiezen uit een natuurbad met zandstrand en zonneweide met ook schaduwplaatsen en een (zo nodig te verwarmen) buitenbad met ligstoelen, parasols en bediening via loket van het restaurant en een zonneweide met schaduwplaatsen.
Verder een goed seizoen gewenst.
Herman Schutrups, Camping Eldorado, Gilau.
"

"Thuiskomen in de streek van Maramures bij een Roemeense Vlaming.

Het is vrijdag in de vooravond, als we aanbellen op het afgesproken adres in Borsa.
De vrouw des huizes verwelkomt ons met een brede glimlach en spreekt behoorlijk vlot Nederlands.
Eindelijk nog eens Vlaamse klanken. Tot op heden moesten we het doen met een mengeling van Roemeens, Engels en Frans.
Kris Verellen, haar echtgenoot is nog als gids op de baan met een Nederlands echtpaar en zal ons een half uur later komen vervoegen. Intussen kunnen we plaats nemen in de tuin en al genieten van een fris pint Roemeens bier.
De ijskast wordt bijgevuld, want Vlamingen drinken hun bier graag fris.
We voelen ons direct thuis.
Inderdaad even later krijgen we het gezelschap van Kris, die ons tegen betaling ( 25 euro per dag) de komende twee dagen zal begeleiden doorheen de regio, die hij kent als zijn broekzak (tot zelfs de gevaarlijke putten in het wegdek).
We verblijven tevens in de B&B van zijn infra-structuur (80 lei per nacht per kop).(*)
Kris biedt aan : een camping voor tenten, trekkershutten, standplaatsen voor mobilhomes en/of caravans en uiteraard bed and breakfast (beperkt aantal kamers). Maar hij heeft ook een reisagentschap via welk men in andere pensions en hotels kan reserveren. Ook bijkomende maaltijden worden op vraag geserveerd.
De vrouw des huizes maakte voor ons die twee dagen telkens een lekker avondmaal. Roemeens eten met een Belgisch tintje: lekker en zeker zijn geld waard (35 lei per persoon).
Dit is echt Roemeens: proper, basic, wat kapot is zal ooit wel eens gemaakt worden (wat vandaag niet kan, is morgen ook goed), geen tv, wel computerfaciliteiten.
Tijdens de eerste avond, vertelt Kris, tijdens het eten, ronduit over zijn leven in Roemenië.
Hoe, wanneer en waarom hij het allemaal gedaan heeft. Hoe hij zelf het moeilijk heeft (ondanks zijn harde werken) om in het huidig Roemenië te overleven. Hij is ook fier ons te melden dat hij sinds kort gekozen is in de gemeenteraad van Borsa en er samen met de nieuwe burgemeester (een Roemeen die zeer veel in België –al 15 jaar- verblijft om er zaken te doen) vanuit een groen gedachtengoed een ganse hoop plannen heeft voor de ontwikkeling van hun streek .
Is er een nieuwe revolutie op komst?
Hij vertelt ook wat hij allemaal als gids kan regelen en werkelijk een programma op maat kan uitwerken. U vraagt wij draaien en dit alles tegen een verantwoordde prijs. Een voettocht naar de top van de Pietrosul (2303 m), daar in de directe buurt, klinkt als muziek in de oren.
(*) 1 euro = 4,47 lei
Kris vergezelt ons dus twee dagen in onze wagen en onderweg maakt hij ons attent op allerlei, stilaan uitstervende, gewoontes van de oude Roemenen en doorspekt zijn verhaal met allerlei anekdotes.
Zo komen we te weten, waarom het harde communisme in deze streek niet heeft toegeslagen (regio was voor de communisten niet vruchtbaar genoeg), waarom hier en daar kookpotten en pannen aan de muren van oude huizen of in de takken van boomstammen hangen, op welke manier de boeren de everzwijnen proberen weg te jagen, waarom er verschillende modellen van hooioppers te zien zijn (hooitijd is volop bezig), hoe je als homo best pater/non wordt en samen met enkele gelijkgezinden een klein klooster sticht, enz…

Tijdens onze rondrit stoppen we regelmatig om te kunnen genieten van de mooie en eindeloze vergezichten en valleien en te kunnen luisteren naar de stilte van de natuur.
We brengen een bezoek aan een klein plaatselijk museum, een mevrouw die thuis nog weeft en daarbij alleen natuurlijke producten gebruikt, een pottenbakker, het klooster van Barsana (lijkt ons een luxe ressort voor de 13 nonnen die er verblijven), proberen via een echte hangbrug de overkant van een riviertje te bereiken, worden door de bewoonster van een typisch oud Roemeens huis (dat we van op straat wilden fotograferen), uitgenodigd om binnen te komen, kijken hoe ze woont, een houtsculpteur, en natuurlijk de watermolen van Sirbi.
Deze molen is tegelijkertijd een graanmolen, een zaagmachine, een wasmachine, een dorsmachine en nog veel meer. Daarenboven zorgt hij voor de koeling van de nabijgelegen tuica-stokerij (sterke drank, 52 graden).
De eigenaars ontvangen ons in hun huis met open deuren (hun volledig hebben en houden is er te bezoeken) en terwijl demonstreert de heer des huizes, hoe hij een klein houten laddertje in een lege fles kan monteren. Nadien kun je die fles, gevuld met tuica, kopen. De man doet goede zaken. Een buslading tieners uit Boekarest, (ja, deze plaats is bekend) staan met open ogen te kijken naar het verleden van hun eigen ouders.
Zondagvoormiddag zijn we getuigen van de godsdienstige overtuiging van de Roemenen. In elk dorp dat we doorrijden, kruisen we mensen (jong en oud, uitgedost op hun paasbest en vaak in traditionele kledij) op weg naar of van de kerk (in één parochie is het zelfs het feest van de patroonheilige, dat gepaard gaat dan met bijkomende feesten en gewoontes) en ook in het klooster van Barsana staan zeer veel mensen de eucharistieviering te volgen in openlucht.
Eten en drinken onder de baan doen we in bij Kris gekende en degelijke etablissementen.
Uiteraard begeleidt Kris ons op onze tocht (zaterdag van 9 tot 15 uur) met de Mocinta (hij had alles voor ons gereserveerd)( www.cffviseu.com)
De toeristische attractie van de streek!
Om 9 uur zou een volgeladen stoomtrein met ons vertrekken naar de hoger op gelegen bossen, waar nog volop aan bosbouw gedaan wordt.
Het werd uiteindelijk half 10 en de eerste kilometers rijden we als het ware in de voor- of achtertuin van de bewoners van dit dorpje: Viseu de Sus.
Overal zie je dat deze streek leeft van het bos.
Ietwat verder een noodstop: een jong reetje is uit de bossen gesprongen en tegen de trein gelopen. De machinist probeert zich te ontfermen over het arme dier, en laat het, ietwat beschut, achter in de berm. Een vogel voor de kat?
Na nog een paar stops (sanitair, aanvullen van hout voor de ketel, aanvullen van water uit de beek), zien we inderdaad in de verte dat de houthakkers nog volop bezig zijn met hun werk. Even later stoppen we voor de picknick en het keren van de locomotief.
Hier zitten we midden van de oer-bossen van Roemenië.
Tijd voor de terugweg. Een groep houthakkers springen mee op de trein. Ze keren vandaag, na een week werken in deze bossen, terug voor het weekend, naar huis.
De terugtocht gaat iets sneller (bergaf) maar wordt uiteindelijk wat eentonig (we hebben het allemaal al gezien). Rond 15 uur zijn we terug op ons vertrekpunt.
Bedenking: we zagen dat naast de stoomtrein ook de mogelijkheid bestaat om hetzelfde traject te doen met een heel speciaal voertuig, nl een omgebouwde minibus (6+1 plaatsen), die op de spoorwegen rijdt. Misschien is dit sneller en verliest men aldus minder tijd met opstappen en afstappen van een zeer grote groep. Daarnaast vernamen we dat dezelfde eigenaar (een Zwitser) een tweede parcours met stoomtrein heeft uitgebouwd in Moldovita. Bijkomende info zou interessant zijn.
Uiteraard deden we ook een kleine wandeling in de onmiddellijke buurt van ons logement. Kris woont werkelijk tussen de Roemenen, zeer rustig en volop in het groen, aan de achterkant van zijn tuin, loopt een bergriviertje. In zijn buurt zijn alle modellen van huizen te bezichtigen. Naast de oudere en traditionele kleine woningen van de oudere Roemenen, staan nu de grote villa’s (al dan niet in aanbouw) van de Europese Roemenen te pronken. We zagen zelfs een villa gebouwd met uit België , ingevoerde gevel-bakstenen.

Afscheid van Kris werd genomen, zondag namiddag, aan de ingang van het museum voor slachtoffers van het totalitarisme (www.memorialsighet.ro ), dat we nadien zonder hem bezochten, omdat hij tijdens dat bezoek toch geen meerwaarde kon bijbrengen en het een paar dagen eerder zelf voor de eerste keer bezocht had met andere toeristen.
Hijzelf vertrok met het openbaar vervoer terug naar zijn huis, op weg naar de volgende toeristen.
Het gebouw van dit museum (een vroegere gevangenis uit de tijd van het communisme) op zich is al een bezoek waard. Er is wel een overvloed aan info op panelen aanwezig, het is als het ware een tentoongestelde bibliotheek. Het lezen van al deze info zou zeer veel tijd vergen en vraagt heel wat inspanning. Niettemin is het ons inziens een aanrader, ook daar eens doorheen te lopen.

TOT SLOT:
We beleefden hier een boeiende twee daagse .
Bedankt Kris en zijn echtgenote Lenuta.
Borsa -turism heeft zeker zijn troeven.
De klant is er nog koning en het verblijf is zeker voor ons West Europeanen betaalbaar.
Rugzaktoeristen, trekkers, toeristen met wat zin voor avontuur, komen hier volop aan hun trekken. Mensen die wat meer comfort willen, zullen ietwat op hun honger blijven zitten.
Doordat Kris vlot Roemeens spreekt en er heel wat mensen persoonlijk kent, kun je als toerist, via hem, rechtstreeks praten met de plaatselijke bevolking en verneem je meer over hun manier van leven en denken.
Grotere groepen (B&B) raden we aan in de regio op zoek te gaan naar alternatieven (Kris zal je daar met plezier bij helpen) en Kris in te huren als gids , want hij is de aangewezen persoon om je deze mooie streek te laten ontdekken en toe te lichten in je eigen taal, wat volgens ons onbetaalbaar is .

Voor meer info verwijzen we naar:
(www.borsa-turism.be) en www.borsa-turism.com met gastenboek

Sint Truiden, 23 juli 2012
De Plecker Phil
"

Add Message